Kırklareli'nin büyük değeri, sanatçı, büyük usta Aşık Ali Tanburacı'yı tanıma şansına sahip olduğum için büyük mutluluk ve gurur duyuyorum. Aşık baba hemen her gün rahmetli babamın kasap dükkanına uğrar, babamla karşılıklı merhum Emin ağabeyin dibek kahvesini içerek sohbet ederlerdi. Bende onların uzun sohbetlerini can kulağı ile dinler ve büyük keyif alırdım. O vakit 15- 16 yaşlarındaydım. Aşık baba Vatan ve Bayrak sevgisiyle dolu, Türkçü ve bir o kadarda Kırklareli aşığı idi. Onun sohbetlerinden büyük kazanımlarım olduğuna inanıyorum.
Aşık baba beni gördüğünde, " Gençliğinin kıymetini bil evlat. Onu doya doya yaşa. O gider, sonra çok arasın ama bir daha geri gelmez " der, o anda ortama göre ağızından bir kaç dize dökülürdü. Bu dizeler şiirsel anlatımla hayata dair nasihatlardı. Şimdi o dizeleri not alıp kaydetmediğim için çok pişmanım. Ama onu tanıyıp, diz dize oturma fırsatı bulduğum , sohbetlerini dinlediğim, hayata dair kazanımlar elde ettiğim için de çok mutluyum.
Nur içinde yat, mekanın cennet olsun aşık baba...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder